խան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խան 

խան1

Ստուգաբանություն

< хан < թուրք․ խաքանից՝ միապետ, իշխող

Գոյական

1. տե՛ս ափսե
2. տե՛ս սկուտեղ
3. (հնց․) կլոր կամ քառանկյունի փայտե աման՝ ցորեն և այլ հացահատիկներ չափոլու համար

Հոմանիշներ

1. տե՛ս ափսե
2. տե՛ս սկուտեղ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
խանակիր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ хан (ru) ‎(xan) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

խան2

Ստուգաբանություն

Փոխառություն՝ միջին պարսկերեն xān:

Գոյական

1. տե՛ս իջևան

խան3

Ստուգաբանություն

Փոխառություն թյուրք-թաթարական աղբյուրից. հմմտ. թաթարերեն, ույղուրերեն qan, այլև՝ պարսկերեն xan:

Գոյական

1. ավատական իշխանների, կառավարիչների, ինքնակալի տիտղոս միջնադարյան Արևելքում, ինչպես և այդ տիտղոսը կրող անձը

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ռ․ Ա․ Վարդանյան, Պատմական իրադարձությունների տերմինների համառոտ բառարան, Վանաձոր, 2007 — 113 էջ։