Jump to content

խառնակիչ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɑrnɑˈkit͡ʃʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•նա•կիչ  

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. խառնակություն՝ խռովություն գցող, միաբանությունը խանգարող ◆ Գյուղում էլ են երևում խառնակիչ մարդիկ։ (Ակսել Բակունց) ◆ Նա շատ խառնակիչ տիպ է։ (Նաիրի Զարյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. խազմարար

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]