խառնուրդ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɑrˈnuɾd]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•նուրդ 

Գոյական

1. (լեզվբ․) տե՛ս բաղարկություն
2. (կենսք․) տե՛ս ռացեմատ
3. (սննդ․) միացություններ, որոնք ավելացվում են սննդամթերքին
4. այն, ինչ որ ստացվում Է տարրեր նյութերի խառնումով ◆ Նրա մարմինը եղել է թուխ, այնպիսի թխություն, ինչպիսի թխություն ստացվում է շաքարափոշու և սրճափոշու խառնուրդից: (Վահան Թոթովենց) ◆ Ցորենի և գարու խառնուրդի ալյուրը սևավուն է լինում։
5. այն, ինչ որ խառնված Է մի ուրիշ նյութի՝ պարունակվում է նրա մեջ ◆ Եգիպտացորենի խառնուրդ կա հացի հետ։ ◆ Ստուգումը յուղի մեջ մարգարինի խառնուրդ հայտնաբերեց։ (Մամուլ) ◆ Անոր մահը հալոցն էր՝ մերկացնող, զատող, հարազատող այս ոսկին խառնուրդեն: (Գրիգոր Զոհրապ)
6. խաչասերումով ստացված տեսակ՝ ցեղ՝ առանձնյակ/
7. խառնածին մարդ ◆ Տարբեր խառնուրդների ազդեցության տակ առաջ են եկել եղած բազմազան տեսակները։ Հովհաննես Թումանյան
8. տե՛ս գետակից ◆ Ամրամի զորքերը գտնվում են…Աղստև և Կուր գետերի խառնուրդի մոտ։ (Մուրացան)
9. պիտանի՝ արժեքավոր նյութի հետ խառնված և նրա որակն իջեցնող ուրիշ նյութ (նյութեր)։
10. միասնություն, ամբողջություն ◆ Բանաստեղծի ու արվեստագետի խառնուրդ մը կար այս մարդու վրա։ (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Բազմությունը մի այլազան խառնուրդ էր շինականների, արհեստավորների, վանականների և այլ զբաղմունքի տեր մարդկանց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
11. (խոհր․) տարբեր մթերքների, ըմպելիքների, խմիչքների և այլն նպատակային խառնուրդ

Հոմանիշներ

1. խառնված, բաղադրություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ mixture, adulterants գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ ñмесь (ru) ‎(ñmesʹ), примесь (ru) ‎(primesʹ), примеси (ru) ‎(primesi) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
• Կարինե Գրիգորյան, Արմեն Մարտիրյան, Սննդի անվտանգության, սննդի քիմիայի և սննդարտադրական տեխնոլոգիաների անգլերեն-հայերեն-ռուսերեն տերմինաբանական համառոտ բառարան (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, «Երևանի պետական համալսարան», 2017 — 72 էջ։
• Ա․Ա․ Սիմոնյան, Ա․Ա․ Գալոյան, Ռուսերեն-հայերեն կենսաքիմիական բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ «Գիտություն» հրատարակչություն», 1997 — 428 էջ։