Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խառ•ն(ը)•վածք

Ստուգաբանություն

խառնելու եղանակը՝ չափը
մարդու հոգեկան կերտվածքը, որ արտահայտվում է նրա զգացմունքայնությամբ, եռանդով, գործունեությամբ ◆ Միջին տարիքի մարդ էր նա տաք խառնվածքի տեր։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Խառնվածքի թուլությունը նրա դյուցազնական մեծությունը թունավորեց։ (Մուրացան)
անձ, որ ունի այդ հոգեկան որոշ հատկանիշների ամբողջությունը ◆ Նրանք երկու հակադիր խառնվածքներ են:
տեմպերամենտ հասկացության առաջին իմաստը` մարդու հոգեկան կերտվածքի հատկանիշները, որոնք արտահայտում են հուզական, կենսականորեն ակտիվ, շարժուն լինելու պատճառով
(հրտ․) որևէ գրանկայի կամ երեսի ցրիվ եկած շարվածք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ nature գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Темперамент (ru) ‎(Temperament), сыпь (ru) ‎(sypʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։
Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։