խավ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խաւ
վանկեր՝ խավ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- աղվամազի բարակ շերտ գործվածքի երեսին ◆ Փոշին դիզվեր է խավերուն մեջ թիկնոցին թավիշին։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Գորգի խավը թափվել է։ ◆ Խավը թափված հագուստ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- պտուղների՝ բույսերի ցողունների ու տերևների վրայի նուրբ մազաշերտ ◆ Նա կիսահաս մի դեղձ պոկեց, ափով մաքրեց երեսի խավն ու կծեց։ Անահիտ Սեկոյան
- հողի՝ ապարի շերտ, այս կամ այն չափով վերցրած շերտ ◆ Հողն իր խավերուն մեջ կըպահե։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Նա բոլոր կյանքն ուրախությամբ անց կկացներ մթնոլորտի վերին խավերում: (Ղազարոս Աղայան)
- զգեստի եզրերին կարված երիզ
- հասարակության՝ բնակչության՝ մարդկանց խմբավորում, որ բնորոշվում Է միատեսակ սոցիալական դրությամբ, կուլտուրայով, ազգությամբ ◆ Արտասովոր հետաքրքրություն է առաջ գալիս մեր մտավորական խավերում: Հովհաննես Թումանյան ◆ Ժողովուրդը մի ամբողջություն չէ. ժողովրդի մեջ շատ խավեր կան, պետք է իրարից զանազանել այդ խավերը: (Վահան Թոթովենց)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- աղվամազ, մազախավ
- շերտ
- կարգ, դասակարգ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։