աղվամազի բարակ շերտ գործվածքի երեսին ◆Փոշին դիզվեր է խավերուն մեջ թիկնոցին թավիշին։ (Դանիել Վարուժան)◆Գորգի խավը թափվել է։ ◆Խավը թափված հագուստ։ (Գրիգոր Զոհրապ)
պտուղների՝ բույսերի ցողունների ու տերևների վրայի նուրբ մազաշերտ ◆Նա կիսահաս մի դեղձ պոկեց, ափով մաքրեց երեսի խավն ու կծեց։ Անահիտ Սեկոյան
հողի՝ ապարի շերտ, այս կամ այն չափով վերցրած շերտ ◆Հողն իր խավերուն մեջ կըպահե։ (Դանիել Վարուժան)◆Նա բոլոր կյանքն ուրախությամբ անց կկացներ մթնոլորտի վերին խավերում: (Ղազարոս Աղայան)
զգեստի եզրերին կարված երիզ
հասարակության՝ բնակչության՝ մարդկանց խմբավորում, որ բնորոշվում Է միատեսակ սոցիալական դրությամբ, կուլտուրայով, ազգությամբ ◆Արտասովոր հետաքրքրություն է առաջ գալիս մեր մտավորական խավերում: Հովհաննես Թումանյան◆Ժողովուրդը մի ամբողջություն չէ. ժողովրդի մեջ շատ խավեր կան, պետք է իրարից զանազանել այդ խավերը: (Վահան Թոթովենց)
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
