Հայերեն

ՄՀԱ՝ [χɑˈɾɑm]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խարամ

վանկեր՝ խա•րամ

Ստուգաբանություն

Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական *ker-/*k՛er- «կեղտագույն, գորշագույն» արմատի հետ (հին հնդկերեն kardama «կեղտ, աղբ», հին վերին գերմաներեն uoz, հին սաքսոներեն hrot «մուր, մրուր»)։ Քիչ հավանական է կապը նաև խարել «այրել, դաղել» բայի հետ։

Գոյական

մետաղաձուլական տարբեր պրոցեսների ժամանակ ստացվող կողմնակի նյութ՝ խառնուրդների, մոխրի, արագացուցիչների հալված կամ սառած զանգվածի ձևով ◆ Այստեղ գտնվել են մետաղի հալքանոթներ, խարամներ և քարե ձուլակաղապրներ։ (Մամուլ) ◆ Անաղարտ մետաղն հալելու համար անպետք խարամի լեռներ են հալում։ Եղիշե Չարենց ◆ Նրանք մեքենաներով հանգույցի բնակելի շենքերի շրջակայքից տեղափոխում են խարամը: (Մամուլ) ◆ Կառույցների համար անհրաժեշտ այդ նյութերը մայրաքաղաքի շինարարներին մատակարարում է Ավանի խարամի հանքի կոլեկտիվը։ (Մամուլ) ◆ Պեմզաների, խարամների և տուֆերի 90 տոկոսը գտնվում է Հայաստանում։ (Մամուլ)
(գյուղտնտ․) (անտառ․) աճյուն, մնացորդներ

Հոմանիշներ

թափոն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր
այրվող գազի մնացորդներ

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ slag, dross, scoria, cinder գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Шлак (ru) ‎(Šlak) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ cendre

Աղբյուրներ

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։