Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խա•րան

Ստուգաբանություն

այլևայլ ձևի մետաղյա հարմարանք ◆ Մեր խարանը ուներ ութ թվանշանի ձև, որով ոչխարների ականջներն էին խարանում։ ◆ Սրանց տարեք բանտ, թող աղվեսի խարան դնեն ճակատներին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Զորապետը հրամայեց նրան շտապել Գառնի և խարաններով ու աքցաններով կեղեքված յուր մարմինը…ցույց տալ։ (Մուրացան) ◆ Իր ճակատին խարան ունի, որ նմանվում է աղվեսի պատկերի։
արևահարված տեղ մարմնի վրա ◆ Ճակատն այրվում էր մտրակի դրոշմած ամոթալի խարանից: Ֆրանց Վերֆել ◆ Ճակատեն կըսրվի արևուն խարանը: (Դանիել Վարուժան)
անարգանք ◆ Լերմոնտովի «Պոետի մահը» բանաստեղծությունը անջնջելի խարան է: ◆ Բարոյական ու նյութական խարանը: (Մամուլ) ◆ Նվաստության ու ամոթի խարանը ճակատին։ (Տիգրան Չյոկյուրյան) ◆ Գերադասելի է մի ջաղացքար կապել վզին ու անհետ կորչել ծովերի հատակում, քան այդպիսի մի մեղքի խարանով ապրել։ (Վահրամ Փափազյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ тавро (ru) ‎(tavro) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։