խարանել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɑɾɑˈnɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խա•րա•նել
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բայ
- խարանով խարել, խարանով նշան դրոշմել ◆ Խարանիր ճակատը, - հրամայեց Մելիքը։ Սերո Խանզադյան ◆ Կարծես խարանեցին Ատոմի իշխանական ինքնասիրությունը։ Դերենիկ Դեմիրճյան
- խոսքերով խոցել ◆ Պատյան դնելով իմ երկաթե դաշույնը ես ձեզ կխարանեմ իմ երկաթե լեզվով։ Շեքսպիր
- ընդհանրապես դրոշմել ◆ Գրչի ծայրով թղթին խարանող արվեստ։ Սիլվա Կապուտիկյան
- կոչել, անվանել, կպցնել ◆ Եվ մորս պարկեշտ, անբիծ զույգ ունքերի մեջ «բոզ» կխարանե: Շեքսպիր
- ճակատը խարանել ◆ Պուշկինը նրա հաստ ու տափակ ճակատը խարանեց մի շարք էպիգրամներով։ Հովհաննես Թումանյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- խարել
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։