խարդախություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɑɾdɑχutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խար•դա•խու•թյուն  

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. ուրիշներին խաբելու կամ նրանց վստահությունը չարաշահելու ճանապարհով իր եսասիրական նպատակներին հասնելու դիրքորոշումը, որը ոմանց մոտ դառնում է կայուն սոցիալական դիրքորոշում և բնավորության գիծ, խաբեբայություն, խորամանկություն, նենգություն ◆ Էստեղ մի խարդախություն կա։ Անահիտ Սեկոյան ◆ Այս ազգի բնական խարդախությունը թույլ չի տալիս նրանց հետ մրցություն անել։ (Րաֆֆի) ◆ Բայց խարդախությունը այն ևս գրական խարդախությունը, պետք չէ որ մնա անպատիժ։ (Րաֆֆի)
  2. (միգ․) ճշմարտության խեղաթյուրում կամ նյութական փաստի քողարկում որոշակի օգուտ քաղելու նպատակով
  3. (իրավգ․) սեփականության դեմ ուղղված հանցագործությունների մեջ մտնող հափշտակությունների խմբին պատկանող հանցագործության կոնկրետ տեսակ, ինչն իրենից ներկայացնում է խաբեության կամ վստահությունը չարաշահելու եղանակով ուրիշի գույքի զգալի չափերով հափշտակություն կամ ուրիշի գույքի նկատմամբ իրավունք ձեռք բերել
  4. (բրվք․) քրեորեն պատժելի խաբեություն, կեղծ ներկայացուցչության կամ տեղեկատվության տրամադրում՝ անարդար առավելության հասնելու համար

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. նենգություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
  • Միգրացիայի ոլորտի տերմինների բառարան, Գյումրի, «Միգրացիայի Միջազգային Կազմակերպություն», 2013 — 175 էջ։
  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
  • Հարություն Ալեքսանյան, Ելեն Գոլդբերգ, Բարեվարքության եզրույթների բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ», 2016 — 128 էջ։