խարտոց

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: [xartoc]

վանկեր՝ խար•տոց 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. քերթատամնավոր պողպատի փականագործական ձեռքի գործիք՝ մետաղներ խարտելու՝ խարտոցելու ինչպես և կոտրելու համար ◆ Կովը…դուրս անելով յուր խարտոցի նման լեզուն՝ սկսեց լիզել։ (Րաֆֆի) ◆ Երկաթին քսվող խարտոցի ձայն հանեց։ (Գարեգին Սևունց)
  2. ամեն ինչ մաշող՝ ոչնչացնող առարկա (փխբ․) ◆ Ժամանակի խարտոցը ամեն բան կուտե։ (Ավետիք Իսահակյան)
  3. մարդու ձեռքի՝ զգացմունքների՝ զգայարանների վրա ազդող բան ◆ Նրա ամենօրյա փնթփնթոցն ու անտեղի ամեն բանի վրա խոսելը խարտոց էր տան անդամների ականջներին։
  4. նրա լեզուն մի անտանելի խարտոց էր մարդու համար

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խարտիչ, քերոց, քարթեխ (քերթատամնավոր փականագործական ձեռքի գործիք) (հնց․)
  2. դակուր (մեծ ատամներով ձեռքի գործիք)

Արտահայտություններ[խմբագրել]