խելագարություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛlɑɡɑɾutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խելագարութիւն
վանկեր՝ խե•լա•գա•րու•թյուն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Գոյական
- (բժշկ․) հոդեկան հիվանդություն, դատողության կորուստ, ուղեղի խանգարում ◆ Բժիշկները քննելով աղջկան, գտան նրա մեջ խելագարության նշաններ։ (Րաֆֆի)
- հիմարություն, անխելքություն, հիմար ու անմտացված արարք ◆ Խելագարություն է…քսան հոգով բաց դաշտն իջնել թշնամու հետ ընդհարվելու։ (Մուրացան)
- կատաղություն, մոլուցք, որ հանդես է բերվում որևէ զգացման յուրահատկության՝ հակումների և այլ հատկանիշների դրսևորման մեջ ◆ Ասիացիները շռայլությունն հասցրել են խելագարության: (Ակսել Բակունց)
- խելագարվելը
Հոմանիշներ[խմբագրել]
- խենթություն
- խելահեղություն
- խելացնորություն
- ցնորվածություն
- ցնդածություն
- խելառություն
- ցնորամտություն
- հիմարություն
- աննոռմալություն
- գժություն
- գժվածություն
- խելագարվածություն
- անխելքություն
- խելագարանք
- մտաբախություն
- խոլություն
- շամշանք
- վարսանք (հոգեկան հիվանդություն, դատողության կորուստ)
- կատաղություն
- մոլուցք
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։