Jump to content

խելացնոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɛlɑt͡sʰˈnɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խե•լա•ց(ը)•նոր 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Ածական

  1. հոգեկան հիվանդ, խելագար (մարդ)◆  Պարտավոր էինք այդ խելացնոր երիտասարդին փակված ու մեկուսի պահել։Շեքսպիր◆  Քանի՜ մարդու արավ էսպես խելացնոր:Հովհաննես Թումանյան
  2. անմիտ, անիմաստ, ցնդաբանական◆  Օրենքները խելացնոր բաներ ես համարում։(Ղազարոս Աղայան)◆  Գլուխն էր մտե խելացնոր մի միտք։(Գարեգին Սևունց)
  3. փխբ․ չափազանց ուժգին՝ ցնցող ◆  ԵՎ խելացնոր հարվածներիս տակ խավարը ընկավ։(Շուշանիկ Կուրղինյան)◆ Լսվեց մի խելացնոր պայթյուն։(Նաիրի Զարյան)
  4. չափազանց ներշնչված՝ ոգևորված՝◆  Այդպիսի սխրագործությունը հատուկ է խելացնոր երիտասարդներին։
  5. խելացնորություն արտահայտող ◆ Նրա խելացնոր հայացքը հառած էր մի կետի։
  6. մոլուցքով բռնված, մոլի, կատաղի ◆  Խելացնոր խաղացող էր։
  7. խելացնորությամբ արվող՝ կատարվող ◆  Խելացնոր վազում էր նա առանց շուրջը նայելու։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. անմիտ
  2. անիմաստ
  3. խելահեղ
  4. անտրամաբանական
  5. անբանական
  6. ցնդաբանական
  7. ցնորական
  8. բանդագուշակ
  9. բանդագուշան
  10. խելագար

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]