խելացնոր
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛlɑt͡sʰˈnɔɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խե•լա•ց(ը)•նոր
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- հոգեկան հիվանդ, խելագար (մարդ)◆ Պարտավոր էինք այդ խելացնոր երիտասարդին փակված ու մեկուսի պահել։Շեքսպիր◆ Քանի՜ մարդու արավ էսպես խելացնոր:Հովհաննես Թումանյան
- անմիտ, անիմաստ, ցնդաբանական◆ Օրենքները խելացնոր բաներ ես համարում։(Ղազարոս Աղայան)◆ Գլուխն էր մտե խելացնոր մի միտք։(Գարեգին Սևունց)
- փխբ․ չափազանց ուժգին՝ ցնցող ◆ ԵՎ խելացնոր հարվածներիս տակ խավարը ընկավ։(Շուշանիկ Կուրղինյան)◆ Լսվեց մի խելացնոր պայթյուն։(Նաիրի Զարյան)
- չափազանց ներշնչված՝ ոգևորված՝◆ Այդպիսի սխրագործությունը հատուկ է խելացնոր երիտասարդներին։
- խելացնորություն արտահայտող ◆ Նրա խելացնոր հայացքը հառած էր մի կետի։
- մոլուցքով բռնված, մոլի, կատաղի ◆ Խելացնոր խաղացող էր։
- խելացնորությամբ արվող՝ կատարվող ◆ Խելացնոր վազում էր նա առանց շուրջը նայելու։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- անմիտ
- անիմաստ
- խելահեղ
- անտրամաբանական
- անբանական
- ցնդաբանական
- ցնորական
- բանդագուշակ
- բանդագուշան
- խելագար
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։