խեղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɛʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խեղ
վանկեր՝ խեղ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպական՝ *(s)k(h)el- «թեքել, ծռել, հենել, ծուռ, շրջված, խեղաթյուրված» արմատից. հմմտ. հունարեն σκολιός` «ծուռ, անարդար, խորամանկ», σκελλις` (ատտիկյան σχελις` «հետևի ոտք, ազդր»), ալբաներեն tshalε «կաղ», լատիներեն scelus «չարագործութուն, խարդախություն, դժբախտություն», հին վերին գերմաներեն scëlah «ծուռ», գերմաներեն scheel «շիլ»։
- ԽԵՂ Արարատյան՝ Վատ, ծուռ։◆ Խեղ աչքով նայել ։
- Խարբերդ՝ Քով, մոտ։
- Համշեն՝ Հող, գետին։◆ Գարմիր եզ մը ունիմ, պոլոկելով խեղը մըդնու գու (ՀԺՀ «կայծակ»)։
Ածական
- մարմնի որևէ մասը խեղված, խեղանդամ, հաշմանդամ ◆ Ամբոխվել էին տեսիլներն ահեղ, խեղերի նման ցատկում ու պարում։ Եղիշե Չարենց
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- հաշմանդամ
- պիղծ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։