Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խեղ•դուկ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խեղդիչ, խեղդող, հեղձուցիչ ◆ Խեղդուկ հոտը, գլուխ ճաքեցնող հոտը հարկադրհեցին կնոջը դուրս գալ։ (Լեո)
ծանրացած, շնչառության համար ծանր (օդի մասին) ◆ Խեղդուկ է օդը, ժամերը ձանձրալի։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Այդ խեղդուկը առաջ էր գալիս մարմնի ինքն իրեն ճնշելուց։ Դերենիկ Դեմիրճյան
փխբ․ ճնշող, կաշկանդող ◆ Միապետության խեղդուկ մթնոլորտ։ (Մամուլ)
խուլ ◆ Ո՞վ է հազում էդտեղ էդպես խուլ ու խեղդուկ: Հովհաննես Թումանյան ◆ Թող շուտ բերեն, - կը մրմնջե խեղդուկ։ Տիգրան Կամսարական
զսպված ◆ Կբարձրանա հովիտներեն խեղդուկ լաց։ (Դանիել Վարուժան)
վշտերից՝ դառնություններից ճնշված ◆ Հառաչանք մը դուրս չթռավ խեղդուկ սրտեն։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ удушливый (ru) ‎(udušlivyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։