խենթ լինելը, խենթի հատկությունը ◆Խենթությունը նրանց մեջ ժառանգական է։ ◆Ոչ ասածերս խենթությունից չեն, կուզես փորձիր ինձ և ես կարող եմ ասածս կրկնել, իսկ խենթությունը շեղումներ կաներ։ Շեքսպիր
խենքի վաքագիծ՝ արարք՝ գործ՝ խոսք ◆Ինչ որ արել եմ, գուցե սիրտդ կամ պատիվդ մի քիչ կոպտորեն շոշափաց լինի, հայտարարում եմ թե խենթություն էր։ Շեքս◆Այդ ինչ խենթություն ես արել, ամբողջ քաղաքում խոսում են։ ◆Ուրիշին ցավը, ուրիշին կոծը զիս խենության կը տանի։ Սիամանթո
ոգևորության եռանդ (փխբ․)◆Բայց ջահելի խենթությամբ ես քեզ սիրում եմ նորից։ Սարմեն
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
