խեչ

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խեչ 

խեչ 1

1. Արարատյան, Թբիլիսի՝ տե՛ս խաչ ◆ Ծունր դրեց, երեսին խեչ հանեց։ (Խաչատուր Աբովյան)

խեչ 2

1. Սասուն՝ քով, մոտ, կողքին ◆ Գնաց գիշեր կնկան խեչ պառկավ։ (Գարեգին Սրվանձտյան) ◆ Նստիր ճժերու խեչ, ականջ դիր դասին։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Լաճը մոր խեչին նստած էր։ Սահակ Ամատունի

խեչ 3

1. Զեյթուն՝ կտրիճ, քաջ

խեչ 4

1. տե՛ս խեչակ¹

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։