խեռ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խեռ

վանկեր՝ խեռ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բնիկ հնդեվրոպական՝ *khers-` *(s)kerts- «խոտորնակի, լայնակի» ձևից (*(s)ker- «կտրել»). հմմտ. հունարեն καρσιος` «շաղակի, անուղղակի» (Հեսիոքոս), επι-καρσιος՝ «հակառակ, խոտորնակի», լիտվերեն skeẽsas «խոտորնակի, շեղակի», ռուսերեն через «միջով»։

Ածական

  1. (հնց․) անհնազանդ, սաստի չենթարկվող, ըմբոստ, ապստամբ ◆ Խեռ, անհանադարտ, ապստամբ տղա մըն էր։ Լևոն Բաշալյան ◆ Ժայռերը հավիտենապես պիտի ցցեին հոն իրենց անընկճելի ամբարտակը և կապտեին խեռ տղան։ (Միսաք Մեծարենց)
  2. անզսպելի, անընկճելի, կատաղի ◆ Քաղաքը դարձել էր խեռ, անընտել և թշնամական։ Զապել Եսայան ◆ Կամուրջներ…որոնք այդ խեռ դիցուհվույն (Եփրատի) ճապուկ մեջքը պարուրող եղան գոտի ալեսանձ։ (Դանիել Վարուժան)
  3. խենթ, խելագար ◆ Սկսավ ի վերջո խեռ աչքով մը նայել անոր։ «Երևանյան օրեր»
  4. Վան՝ Բաղեշ՝ 1 Ո Խ, ՔԵՆ։ 2․ Չար նախանձ։
  5. Պպ․ Հեռու։
  6. տե՛ս ԽԵՌՆԻԿ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. անհնազանդ
  2. ըմբոստ
  3. ապստամբ
  4. խենթ
  5. խելագար
  6. ոխ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]