խեցեգործություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɛt͡sʰɛɡɔɾt͡sutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խեցեգործութիւն

վանկեր՝ խե•ցե•գոր•ծու•թյուն 

Ստուգաբանություն

/<հուն. keramike - խեցեարվեստ <keramos - կավ/

Բացատրություն

1. (ճրտրպ․) (շին․) խեցեղեն կավե իրեր, որոնք ստացվում են կավի թրծման եղանակով

Գոյական

1. խեցեգործի արհեստ ◆ Բագրատունիների պետական խորհրդանիշը հանդիսացող կենդանին…մուտք էր գործել նաև գեղարվեստական խեցեգործության մեջ։ (Վախթանգ Անանյան)
2. խեցեղեն իրերի՝ շինվածքների արտադրություն
3. խեցեղեն իրեր պատրաստելը որպես արհվեստի ճյուղ

Հոմանիշներ

1. բրուտագործություն
2. կավագործական
3. կավագործություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ ceramics գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ керамика гончарное, дело (ru) ‎(keramika gončarnoje, delo) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։