Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խե•ցի

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

կավից պատրաստված անոթ՝ աման ◆ Բեշիրը հրամայեց զորականին ավերել վանքը՝ չթողնելով այդտեղ նույնիսկ խեցիի մի կտոր։ (Մուրացան)
կավե ամանի մի բեկոր՝ խեցատ ◆ Բարեպաշտական աղոթքների տեղ՝ խեցի, քար, կռեթ պետք է նետվեին նրա մարմնի վրա։ Շեքսպիր
արտաքին ականջի կռճկային մասը ◆ Ականջի խեցիները կազմված են մաշկով կատած կռճիկից։ (Դասագիրք)
ոսկրային նյութից կազմված զրահ ◆ Գոտիս քակեցի, գտա անոր մեջ թաքուն ուլունք մ՛ ու խեցի: (Միսաք Մեծարենց) ◆ Ձուկը բերանում բռնած մի խեցի է բերում։ Հովհաննես Թումանյան
(խոհր․) կավից ամանեղեն
(երկրբ․) մի շարք անողնաշարավորներին (փափկամարմիններ, ուսոտանիներ, որոշ հատածոտանիներ և այլն), ինչպես նաև որոշ նախակենդանիներին հատուկ պինդ արտաքին, հազվադեպ՝ ներքին կմախքային գոյացություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ shell, cockle shell գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ глиняная посуда (ru) ‎(glinjanaja posuda), черепок (ru) ‎(čerepok) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
Հողմիկ Սարգսյան, Ռուզաննա Սարգսյան, Երկրաբանական տերմինների եռալեզու հանրագիտական բառարան, Երևան, «Զանգակ», 2014 — 672 էջ։
Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։