Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•լա•նալ

Ստուգաբանություն

խուլ դառնալ, լսելու հնարավորությունից զրկվել ◆ Զարկի ձենից մոտի մարդիկ ողջ խլացան։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Թող խլանան իմ ականջները։ (Ավետիք Իսահակյան)
ծանր լսել, լսողությունը թուլանալ ◆ Մարդկ մնում են անհամբույր և խլանում են կանչիս։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հայող որդիք խլացած են, լսել չկամին քո օրոր։ Ռափայել Պատկանյան ◆ Նրա քնարի տխուր հնչյունները խլացան։ (Րաֆֆի) ◆ Նրա աղաղակը խլանում էր չարադախում ոռնացող քամու մեջ։ (Նաիրի Զարյան) ◆ Ձայները հետզհետե խլանալով լռեցին։ (Նար-Դոս)
◆ Հայերենում ր-ից հետո ձ-ն խլանում է։
◆ Ձենը խլանում է, էնպես, ինչպես եփե մատդ սեղմես զրնգող ամանին, ձենը խլանա։ Հովհաննես Թումանյան
◆ Ամենայն զգացում խլացել էր մռնչացող վրեժի զգացումով։ (Անահիտ Սահինյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ глохнуть (ru) ‎(gloxnutʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։