խլխլել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χlχlɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)լ•խ(ը)•լել 

1. ԽԼԽԼԻԿ, Կողպեքի միջի լեզվակը։
2. ԽԼԽԼԻԿ, 1․ Ադանա, Սասուն, Սեբաստիա՝ ԽԼԽԼԻԳ, ԽԼԽԼՈՒԳ, Փլման ենթակա, խախուտ, երերուն, քանդվող փլվող։ 2 Ադն․ Հյուծված, նիհար։ 3, Անզուսպ
3. ծիծաղով։
4. ԽԼԽԼԻԿ Բալու՝ Կոլոլակի◆  քուֆթայի մեջ դրված յուղը։

Ստուգաբանություն

ԽԼԽԼԵԼ,

1. Խլխլել։
2. Պոլիս, Ամասիա, Բաղեշ՝ Քայքայվել, խարխլվել, քանդման ենթակա լինել։
3. Ծերանալ, զառամել։
4. Խիստ հարբած լինել, ոտքի վրա չկարողանալ կանգնել։
5. Սիվրիհիսար՝ Հանդիմանել։

Բայ

1. միմյանցից խլել
2. միաժամանակ մի քանի հոգով խլել, ամեն մեկն իրեն վերցնել` իր ձեռքն առնել

Հոմանիշներ

1. խլել, խլշտել, իղփշտել, խլե-խլե անել, ձեռքից ձեռք քաշել, ձեռքե ձեռք քաշել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։