խլնքոտ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χlŋkʰɔt]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•լ(ը)ն•քոտ 

1. ԽԼՆՔՈՏ, Արարատյան, Արաբկիր, Խարբերդ՝ Նիկոմեդիա, Քղի՝
2. Խլնքոտ երեխա Ամ։ 2 Վրան խլինք քսված,
3. խլնքով կեղտոտված, անմաքուր, կեղտոտ։
4. Խլնքոտ թաշկինակ։ 3 Պոլիս, Բալու, Նոր Բայազետ՝ Անճարակ,
5. ձեռքից բան չեկող, ապաշնորհ, անշնորհք։
6. Խլլոտին մեկն է Աճ։ 4․ Նոր Բայազետ՝ Անչափահաս։
7. Գեղը մարթ չկա, մազ-մորուսով, շենք-շնորհքով,
8. որ քո նման խլնքոտին չջոգին, հղկին իմ կուշտ
9. (Խաթ)։

• Խլնքոտին ծուխն(ծուխն է) մահանա(առած,)

Ածական

1. որի քթից շարունակ խլինք է հոսում, քթից խլինքը հոսող` թափվող։ ◆ Ասում է՝ խլնքոտին էլ ցուրտն է մահանա։ Հովհաննես Թումանյան
2. խլինք քսված, խլինքով կեղտոտված ◆ Այդ խլնքոտին տես, ինչպես մեծ-մեծ է խոսում։

Հոմանիշներ

1. խլնոտ, փսլնքոտ, ռնգածոր, խլլոտ, պնպլոտ, ղնջո, պլնկաթաթախ, պլնչոտ։

Արտահայտություններ

• Խլնքոտին ցոուրտն է մահանա, Անճարակ
• մարդը մի բան է փնտրում իրեն արդարացնելու
• համար։
• Խլնքոտին բարև տաս՝ խլինքը վրադ կնետե
• (առած,) Ապաշմորհ՝ ամպետք մարդու հետ պետք

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ snotty, snotty գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ сопливый (ru) ‎(soplivyj), сопляк (ru) ‎(sopljak) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։