Jump to content

խխում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•խում 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. խխելը, խխվելը
  2. շատ ջուր ծծած, տամուկ, ջրաթաթավ

    Ածական

  3. ԽԽՈՒՄ, Նոր Նախիջևան, Սեբաստիա, Արաբկիր՝ Ասլանբեկ, Բալու, Երզնկա, Մարաղա՝ Ակն, Հաճն, Ամասիա՝ ԽՈՒԽՈՒՄ, Պոլիս, Նոր Նախիջևան՝ Խիստ թրջված։ ◆ Լաթերս խխում եղան անձրևի տակ։ (Հրաչյա Աճառյան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. թաթավուչ, ջրաթաթախ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]