խձղել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ խ(ը)ձ•ղել 

  1. Նոր Նախիջևան՝ բույսի աճը կանգ առնել, կենսունակությունն ընկնել
  2. նույնն է՝ կզղել, կծղել

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։