խղճահարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χʁt͡ʃɑhɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ղ•ճա•հա•րութ•յուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խղճի՝ գթալու զգացում ◆ Ամոթի և խղճահարության մեջ տվայտվում է սիրտս։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Բարկությունը անցավ, փոխվեց գութի ու խղճահարության։ Հովհաննես Թումանյան
  2. խղճի խայթի զգացում ◆ Թուրվանտա Քորոյի մեջ ծնունդ առավ խոր խղճահարություն դեպի մի անմեղ, հավատարիմ… այս աղջիկը։ (Վահան Թոթովենց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խղճմտություն, խղճմտանք, կարեկցություն, կարեկցանք, գութ, արգահատություն, արգահատանք, գթաշարժություն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]