խճճվել

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χt͡ʃːvɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)•ճ(ը)ճ•վել 

Բայ

1. խճճելի ◆ Աշխատում են միրուքը թելից բաժանել… էնպես խճճված են լինում։ Հովհաննես Թումանյան
2. մերվել, կապվել ◆ Ամեն ինչ այնպես խճճված է։ (Րաֆֆի) ◆ Ամեն ինչ խճճվեց, դարձավ անհասկանալի։ (Գարեգին Սևունց)
3. ◆ Խճճվում էր այն բազմաթիվ պատճառների մեջ, որ նրա համար սատանի կծիկ էին։ (Ակսել Բակունց)
4. ◆ ՀԱրցերը խճճվել են, չգիտեմ ինչպես լուծեմ։
5. ◆ Եկավ որպես ուսուցիչ հիմա այնպես է խճճվել մրգաշատցիների կյանքի մեջ։
6. ◆ Իրենց հարաբերությունները չափազանց խճճվել են։ (Նար-Դոս)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։