Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)մ•բա•գիր

Ստուգաբանություն

որևէ բնագիր խմբագրող անձ ◆ <<Կայծերի>> համար <<Մշակի>> խմբագիրը ոչինչ չի վճարել։ (Րաֆֆի)
պարբերականների ու գրքերի հրատարակությունների ղեկավար, որը հաստատում Է նրանց բովանդակությունը
տե՛ս հրատարակչական խմբագիր
(հրտ․) անձ կամ կոլեկտիվ, որը հրատարակության ՝ պատրաստում հեղինակի երկը, լրագիրը և այլն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ editor գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ редактор (ru) ‎(redaktor) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Գ. Պարիս, Պոլիգրաֆիական և հրատարակչական տերմինների ռուս-հայերեն համառոտ բառարան, Երևան, «Հայպետհրատ», 1953 — 136 էջ։