խմբակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χmbɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խմ•բակ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- փոքր խումբ ◆ Տկլոր, աշխույժ խմբակով, աղաղակով, աղմուկով խաղում էինք, վազվազում, գույնզգույն մանրիկ ավազում։ Հովհաննես Թումանյան
- որևէ կազմակերպության՝ կուսակցության ևն սկզբնական կազմակերպական միավոր ◆ Անվերջ վիճաբանությունները պատվում էին մի փոքրիկ խմբակի շահերի շուրջը։ (Րաֆֆի)
- (հնացած, ուսումնական) դասարան ◆ Հայրիկ, մեր առաջին խմբակում դրանից լավ են գրում։ (Ակսել Բակունց)
- միասին պարապող մարդկանց խումբ։ Փիլիսոփայության խմբակ ◆ Ազադին չէր ուզում սկսել հավաքած խմբակի գաղտնի ժողովը։ (Գարեգին Սևունց)
- քաղաքական կուսակցության անդամների խումբ՝ խմբավորում, որը համաձայն չէ կուսակցության ընդհանուր գծին, պայքարում է կուսակցության դեմ՝ նրա շարքերում մնալով (ֆրակցիա)
- նեղ շահերով իրար հետ կապված մարդկանց խումբ՝ խմբավորում (թայֆա) ◆ Գոյություն պետք է ունենային պատմության երեք խմբակ՝ ա․ արևմտյան պատմության մասն ուսումնասիրող խմբակ, բ․ հասարակական կյանքն ուսումնասիրող խմբակ, գ․ քաղաքական կյանքն ուսումնասիրող խմբակ։ (Վահան Թոթովենց)
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- խումբ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։