Jump to content

խմոր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«խմոր» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խմոր

վանկեր՝ խը•մոր 

  1. ԽՄՈՐ, 1. Խմոր։ 2. Սեբաստիա՝ Աման շինելու կավ։ 3. Տե՛ս ԽՄՈՐԱԿՆԵՐ։

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Թերևս փոխառություն սեմական աղբյուրից՝ արամեերեն xmī (ասորերեն xma) «թթվել» (լիաձայն՝ -ու-ով ձևի երկրորդական վերականգնումով)։

Ածական

  1. ալյուրը ջրի կամ կաթի հետ խառնելուց ու շաղախելուց ստացվող, թանձր մածուցիկ զանգված, որից հաց կամ այլ թխվածք են եփում ◆ Ես արդեն փուռը վառել եմ ու խմորը հունցել։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Հացի խմորը հասել էր։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. այդ զանգվածին նմանվող որևէ նյութի շաղախ, մաստաք, մածիկ ◆ Ոչ ոքի չի ճանաչում, որ դիմում կատարի, ուտում է ուղտի համար պատրաստված թույլ խմորից։ (Վահան Թոթովենց)
  3. տե՛ս թթխմոր ◆ Խմորի մի փոքրիկ մասը թթվեցնում է ամբողջ զանգվածը։ (Րաֆֆի)
  4. խմորում առաջացնող որևէ նյութ Խմորն է գինու։ (Շուշանիկ Կուրղինյան)
  5. որևէ վատ բան առաջացնող միջոց, պատճառ ◆ Նա ուրիշ տեսակ խմորից է ստեղծված։
  6. մտքերը խմորող՝ հեղաշրջող առարկա՝ երևույթ ◆ Մի՞թե դու չես բոլոր չարության խմորը։ (Րաֆֆի)
  7. խմորանման ◆ Բողոքականությունը որպես նոր աղանդ, որպես նոր խմոր ավելի թունդ է։ (Րաֆֆի)
  8. ◆ Վիրակապին ինչ-որ խմոր դեղ քսելով կպցրեց վերքին։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  9. ◆ Մի լիքը տաշտ խմոր արինք։ (Անահիտ Սահինյան)
  10. ◆ Դա այնպիսի խմոր է, որ շատ ջուր կվերցնի։ (Նար-Դոս) ◆ Այս խմորը շատ ջուր կվերցնի։ Հովհաննես Թումանյան
  11. ◆ Այս խմորը դեռ շատ ջուր կտանի։ (Գարեգին Սևունց) ◆ Իր քրոջ խմորից է, - անավ նրա մտքով։ (Գարեգին Սևունց)
  12. ◆ Քույր ու եղբայր մի խմորից եք թխված։ (Գարեգին Սևունց)
  13. ◆ Այլևս ուրիշ խմորի մարդ եղար։ {{Հեղին
  14. (խոհր․) պատրաստում են հացազգի բույսերի հատիկների ալյուրից՝ օգտագործելով հիմնականում ջուր, կաթ, այլ հեղուկներ, օգտագործվում է հացի, հացաբուլկեղենի, խմորեղենի, նաև մակարոնեղենի և այլնի արտադրությունների համար

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. հայս, զանգված
  2. մակարդ, խախաց
  3. մածիկ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. խմոր ջուրը դնել- նախօրոք մի գործի պատրաստվել, գործ սկսել
  • Խմոր թրել, Սբ. Խմոր հունցել՝ շաղախել։
  • Խմոր նորել, Սբ. Նոր տարվա նախօրեին Նոր տարվա համար հատուկ հաց թխել։
  • Խմոր նոր,
  • Խմոր նորուք, Սբ. Նոր տարվա առթիվ հատուկ հաց թխելու օրը կամ սովորությունը։
  • ◆ Խմորը մենք շաղվեցինք, գաթան դուք կուտեք, ՆՆ Ով աշխատի, ով ուտի։
  • Խմորի լինել, Աշտ. Խմոր անելու գործով զբաղված լինել՝ հաց թխելու համար։ ◆ Տերտերենք խմորի են, թաժա հաց պիտի թխեն, գրտնակը ես պիտի քաշեմ (ՊՊ)։
  • Խմոր-խմոր մեռնել, Մատաղահաս վախճանվել։ Նրա երեխաները խմոր-խմոր մեռան (ԱՃ.):

|}

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։