Jump to content

խնամիություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խնամիութիւն

վանկեր՝ խնա•միու•թյուն 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. ամուսնությամբ հաստատված ազգակցություն բարեկամություն (ամուսիններից մեկի արյունակիցների հարաբերությունը մյուսի արյունակիցների հետ) ◆ Ջեր երկուսի խնամիությունը հաստատ մնա։
  2. խնամիանալը, խնամի դառնալը ◆ Որոշ մարդիկ գործ են տեսնում խնամիությունն ու ծանոթությունը հաշվի առնելով։ (Դասագիրք)
  3. (փխբ․) նույնն է՝ խնամիականություն

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. խնամություն, խնամիականություն, խնեամեություն, բարեկամություն, խնամավորություն (հնց․)
  2. տե՛ս կողմնապահություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  1. խնամիություն անել - կողմնապահություն անել, խնամիական վերաբերմունք ցուցաբերել

Աղբյուրներ

[խմբագրել]