Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)նդ•րանք

Ստուգաբանություն

խնդրողական դիմում որևէ մեկին՝ իր ցանկությունը՝ կարիքը բավարարելու ◆ Խնդրանքիս վրա կանչեցին իմ հին բարեկոմ Վարոս ամու որդուն։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ձեզ թույլ տվեցին մտնել այստեղ պարոն բժշկապետի խնդրանքով։ (Րաֆֆի)
(փխբ․) խնդրողական հնչերանգ՝ արտահայտություն ◆ Ալեքսանյանի ձայնի մեջ և խնդրանք, և սուր ցավ կար։ (Բոգդան Վերդյան) ◆ Ասացիր` ինձնից մի խնդրանք ունիս, ինչ է այդ, Լաերտ։ Շեքսպիր

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ request գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Просьба (ru) ‎(Prosʹba) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։