Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•կար•կու

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

խունկ ծխող, բուրվառով խնկարկող (մարդ) {օրն|Խնկարկու դպիրներ։|}}
(փխբ․) բույր ու անուշահոտություն տարածող` տարածիչ ◆ Լեռնալանջին վրա հսկա նոճիներ և գիհիներ խնկարկու: (Դանիել Վարուժան)
(փխբ․) շողոքորթելով գովաբանող` փառաբանող ◆ Եվ խավարասեր ամբոխը նրա զազիր գործերին անգնած խնկարկու: Հովհաննես Թումանյան ◆ Առաջնորդ սրբազանների խնկարկուներ: (Րաֆֆի)
(փխբ․) երկրպագու, մեկին պաշտող` երկրպագող (մարդ)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ censer, thurifer, burning incense, thurifying գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ кадящий (ru) ‎(kadjaščij), льстец (ru) ‎(lʹstec), аллилуйщик (ru) ‎(allilujščik), кадильщик (ru) ‎(kadilʹščik), ладанное курение (ru) ‎(ladannoje kurenije), курение фимиама (ru) ‎(kurenije fimiama), восхваление (ru) ‎(vosxvalenije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։