Jump to content

խնկոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•կոտ 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Գոյական

  1. խունկ ծխված, խնկաթույր ◆ Խնկոտ տաճարներու մեջ որբ կին, զոհվեցան։ (Ռուբեն Սևակ)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]