խնկոտ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)ն•կոտ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խունկ ծխված, խնկաթույր ◆ Խնկոտ տաճարներու մեջ որբ կին, զոհվեցան։ (Ռուբեն Սևակ)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]