խնձոր

Հայերեն

• ՄՀԱ^(key): [χnd͡zɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խնձոր

Վանկեր՝ խ(ը)ն•ձոր 

Ստուգաբանություն

ԽՆՁՈՐ, 1.Խնձոր: 2.Պլ. փխբ. Այտ, թուշ: ◆ Երեսիտ խնձորները ուտե՜մ (ԱՃ.): 3.Պլ. Սանդուղքի գլուխ:

• Խնձոր գլորել, Գժտություն գցել, իրար հետ կռվացնելու առիթ տալ: ◆ Էկավ մի խնձոր գլորեց ու գնաց (Ամ.):
• Խնձորի ծառին քար նետող՝ գցող շատ կլինի, Գեղեցիկ աղջկա՝ կնոջ հասցեին շատերն են խոսք գցում:
• Խնձորին կեսն է, Սբ. Իրար շատ նման են:
• Խածած խնձոր մը տված չէ ինձի, Նկմ.,
• Խածած խնձոր տեսած չեմ, Սբ. Նրանից ոչ մի լավություն չեմ տեսել,ոչ մի պատվի՝ հարգանքի չեմ արժանացել:
• Մի խնձոր է (երկու) կես արած, Եր. երկուսնել իրար շատ նման են (նույն ծնողների զավակների մասին):

Բնիկ հայկական բառ

Գոյական

1. խնձորենու պտուղը ◆ Քաղեն, լցնեն գոգ ու ծոցը կարմիր, կարմիր խնձորով։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Նա նմանվում էր խնձորենու ճյուղից կախված փոքրիկ խնձորի։ (Ակսել Բակունց)
2. տե՛ս խնձորենի ◆ Տուր ինձ մի ուստիկ, սիորուն պարտիզպան, տանձի, խնձորի (Շուշանիկ Կուրղինյան)
3. տե՛ս խնձորակ ◆ Աչքի խնձորն ու ոսպնյակը վնասված չեն։ (Գարեգին Սևունց)
4. ◆ Խնձորի ծառն խաղկել է նորից։
5. ◆ ԼԱվ հիվանդին խնձոր բերող կլինես, մինչև բեսրես նա հոգին կտա։ (Րաֆֆի)
6. ◆ Ձեր ետևից կարմիր խնձոր ենք ուղարկել, որ եկել եք: ԿԱրմիր խնձոր չենք ուղարկել, ինչու ես եկել։
7. ◆ Ու չքր զարկում խանդութ-խաթուն իր խնձորը ոչ մեկին։

Արտահայտություններ

• Կարմիր խնձոր չէինք ղրկել հետևիցդ, Ձեզ հրավիրող չկար, որ եկել եք դժգոհելու հարկ չկա (ոչ մտերմական՝ արհմրհ. արտահայտություն):

Բաղադրյալ բառեր
կարմրախնձոր ոսկեխնձոր գետնախնձոր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։