խնձոր

Հայերեն

«խնձոր» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Խնձոր

• ՄՀԱ՝ [χnd͡zɔɾ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խնձոր

վանկեր՝ խ(ը)ն•ձոր 

Ստուգաբանություն

ԽՆՁՈՐ, 1.Խնձոր։ 2.Պոլիս՝ Այտ, թուշ։ ◆ Երեսիտ խնձորները ուտե՜մ (ԱՃ.): 3. Սանդուղքի գլուխ։

• Խնձոր գլորել, Գժտություն գցել, իրար հետ կռվացնելու առիթ տալ։ ◆ Էկավ մի խնձոր գլորեց ու գնաց (Ամ.):
• Խնձորի ծառին քար նետող՝ գցող շատ կլինի, Գեղեցիկ աղջկա՝ կնոջ հասցեին շատերն են խոսք գցում։
• Խնձորին կեսն է, Սեբաստիա՝ Իրար շատ նման են։
• Խածած խնձոր մը տված չէ ինձի, Նիկոմեդիա՝,
• Խածած խնձոր տեսած չեմ, Սեբաստիա՝ Նրանից ոչ մի լավություն չեմ տեսել,ոչ մի պատվի՝ հարգանքի չեմ արժանացել։
• Մի խնձոր է (երկու) կես արած, Երևան՝ երկուսնել իրար շատ նման են (նույն ծնողների զավակների մասին)։

Բնիկ հայկական բառ

Գոյական

1. խնձորենու պտուղը ◆ Քաղեն, լցնեն գոգ ու ծոցը կարմիր, կարմիր խնձորով։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Նա նմանվում էր խնձորենու ճյուղից կախված փոքրիկ խնձորի։ (Ակսել Բակունց)
2. տե՛ս խնձորենի ◆ Տուր ինձ մի ուստիկ, սիորուն պարտիզպան, տանձի, խնձորի (Շուշանիկ Կուրղինյան)
3. տե՛ս խնձորակ ◆ Աչքի խնձորն ու ոսպնյակը վնասված չեն։ (Գարեգին Սևունց)
4. ◆ Խնձորի ծառն խաղկել է նորից։
5. ◆ ԼԱվ հիվանդին խնձոր բերող կլինես, մինչև բեսրես նա հոգին կտա։ (Րաֆֆի)
6. ◆ Ձեր ետևից կարմիր խնձոր ենք ուղարկել, որ եկել եք։ ԿԱրմիր խնձոր չենք ուղարկել, ինչու ես եկել։
7. ◆ Ու չքր զարկում խանդութ-խաթուն իր խնձորը ոչ մեկին։
8. (խոհր․) պատրաստում են կերակուրներ խնձորով լցոնած տոլմա, մուրաբաներ, շաքարածոներ հյութեր, պահածոներ, գինիներ, թրմողիներ
9. (բսբ․) հյութալի, բազմասերմ սինկարպ պտուղ՝ բարակ կաշեկերպ արտապտղով, մսալի միջնապտղով և կռճիկանման ներպտղով՝ խնձորի, տանձի, սերկևիլի, զկեռի, խենոմելեսի, իրգայի և այլ բույսերի մոտ

Արտահայտություններ

• Կարմիր խնձոր չէինք ղրկել հետևիցդ, Ձեզ հրավիրող չկար, որ եկել եք դժգոհելու հարկ չկա (ոչ մտերմական՝ արհմրհ. արտահայտություն)։

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
• Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։
• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։