խշխիշ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χʃχiʃ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խ(ը)շ•խիշ 

1. ԽՇԽԻՇ, 1․ Խարբերդ՝ Խիստ շոգ, տոթակեզ։ ◆ Խշխիշ տաք է, էլ չեմ կարող դիմանալ:(Հրաչյա Աճառյան)
2. ◆ Խշխիշ տաքին ուղտին ներբանն ալ չի դիմանար:(Թլկատինցի) 2․ Բալու՝ Այրուցք։ 3․ Հոգեկան ցավ, մորմոք։
3. ◆ Նոր ցավ, նոր խշխիշներ պիտի դաղեն իրենց հոգին:

Գոյական

1. ցավ, վիշտ (գվռ․) ◆ Գնաց ցավով, հոգեկան անդարմանելի խշխիշովշ։ Ռուբեն Զարդարյան

Հոմանիշներ

1. տե՛ս վիշտ, ցավ
2. շոգ, տոթ

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։