խշշոց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χʃːɔt͡sʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ խ(ը)շ•շոց
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- ջրի, խոտերի, ծառերի, զգեստի և այլն հանած ձայնը, խշշոց, խշշանք ◆ Քամին բերում էր անընդհատ անտառի այդ լիակուրծք խշշոցն ու մռունչը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Վիզը երկարեց, ին ինչպես կաքավը դեղնած արտերում խշշյուն լսելուց։ (Ակսել Բակունց) ◆ Աշնան խաղաղ օրին նրան հաճելի էր և սիմինդրի տերևների խշշոց և վազենի օրորը։ (Ակսել Բակունց) ◆ Ականջներիս մեջ խշշոց կա։
- ականջների մեջ խուլ աղմուկի զգացում
- խշշալը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։