Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•խո•ջալ

Ստուգաբանություն

խոխոջ հանել, կարկաչել, խոխոջյունով խոսել ◆ (Վտակը) խոխոջալով իջնում էր Գեղա բարձունքներից։ (Մուրացան) ◆ Հովտում առուն խոխոջում է Գլգլալեն անուշ-անուշ։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Նրա ձայնը խոխոջում է:

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ purl, murmur, babble գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ журчать (ru) ‎(žurčatʹ), зажурчать (ru) ‎(zažurčatʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։