խոյանալ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔjɑˈnɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•յա•նալ 

Բայ

1. խոյի նման հարձակվել ◆ Եվ մերկ թրով կը խոյանա մոլեգնոտ առյուծի վրա։ (Դանիել Վարուժան)
2. ◆ Եվ սլացավ, ինչպես բազեն խոյանում է ամպերից։ Հովհաննես Թումանյան
3. ◆ Ձիրավի դաշտի… վրա էնքան ու էնքան հաղթանակներով խոյացել են Արշակունիները, Բագրատունիները։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Մրրիկների մեջ խոյացող ամեհի ելուզակներ։ (Ավետիք Իսահակյան)
4. ◆ Դեպի երկինք են խոյանում գործարանների կորպուսները։ (Մամուլ)
5. (մրմն․) գործիքի հենման մակերեսի վերևում ճախրելն է առանց վրայից անցնելու

Հոմանիշներ

1. արշավել

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Կ․ Կ․ Բաբայան, Մարմնամարզական տերմինների տեղեկատու բառարան («Հայաստան» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 184 էջ։