Jump to content

խոյանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•յանք 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

խոյ+ան+ք

Գոյական

  1. խոյանալ
  2. հարձակում, գրոհ ◆ Հայացքում կար… մոլեգին պայքարներում կռովի խոյանք։ Դերենիկ Դեմիրճյան
  3. բուռն ընթացք, թափ ◆ Խրոխտ խոյանքով մը վերջին թնդանոթն այն… լեռան կատարըն հանեցի։ (Դանիել Վարուժան) ◆ Ու անցան ինևային ոսկի գագաթներն ազատաբար խոյանքներով։ Սիամանթո
  4. մտավոր թռիչք (փխբ․) ◆ Մեր դեմ բացել ես անծիր ասպարեզ խոսքի, խոյանքի, խիզախումների։ ◆ Տանում է ինձ դեպի խոյանք մի անդուլ։ Եղիշե Չարենց
  5. վսեմ մտահղացում՝ ձգտում՝ նպատակադրում (փխբ․)
  6. դեպի վեր խոյացում՝ սլացք (փխբ․) ◆ Մեծ ու փոքր աշակերտներուն խոյանքովը վեր կը բարձրանա անիկա։ (Գրիգոր Զոհրապ)
  7. ◆ Այնքան անց էր նա մտքիս խոյանքից։ Շեքսպիր

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. սլացք
  2. սլացում
  3. թռիչք

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]