խոնջություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔnd͡ʒutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խոն•ջու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խոնջանք, հոգնություն ◆ Ջահեր էին վառել, որոնց լույսը խոնջություն էր բերում։ Սերո Խանզադյան
  2. (հոգեբ.) մարդու նյարդային համակարգի հատուկ վիճակը, որը բնորոշվում է երկարատև գործունեության հետևանքով առաջ եկած ուժասպառությամբ և անաշխատունակությամբ

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս խոնջանք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. խոնջություն առնել - հանգստանալ
  2. խոնջությունը ամոքել - հանգստացնել, հանգստացնել ու խնամք տանել ◆ Ամոքում էին վաստակած քաջի խոնջությունը։ (Րաֆֆի)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։