խոպան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔˈpɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոպան

վանկեր՝ խո•պան 

Ստուգաբանություն

Ծագումն անհայտ է։

1. Պապեն՝ Պարապ. անգործ, անբան, գործ անել չսիրող։ ◆ Խոպան խոպան կոլըրվեն։ (Հրաչյա Աճառյան)
2. Վան՝ Տգեղ, անկիրթ, բիրտ։

Գոյական

1. չմշակված հող ◆ Ու խոպանը տրակտորով վարել էին կրկնակի։ (Գարեգին Սևունց)
2. վարած հողի անվար մնացած շերտ
3. չներկված, չմշակված, կորդ մնացած ◆ Այն կողմ ծավալվում էր ամայի և խոպան երկիրը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Գուցե ծաղկեցնես խոպան արտերը։ Հովհաննես Թումանյան
4. անտարբեր, անզգա, զգացումից զուրկ ◆ Օգտագործման օրինակ չկա(см. խորհուրդներ).
5. չզարգացած, անկիրթ մնացած(փխբ․) ◆ Եվ երդով հերկեց մտքերը խոպան։
6. լավ չանած, նոսր բուսած (փխբ․) (հզվդ․) ◆ Ներս մտավ խոպան մորուքով մի քահանա։ Ստեփան Զորյան
7. ◆ Երկրի կեսը հաճախ մերկ և խոպան էր մնում։ Եղիշե Չարենց ◆ Ինչո՞ւ ես թույլ տվել, որ այս դաշտերը խոպան մնան։ (Հրաչյա Քոչար)

Հոմանիշներ

1. անմշակ, խամ, անվար

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ virgin land գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ Целина (ru) ‎(Celina) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։