Jump to content

խոսակցել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔsɑkˈt͡sʰɛl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•սակ•ցել 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բայ

  1. մեկի հետ խոսել խոսքի բռնվել, իրար հետ խոսել, զրուցակցել ◆ Ճանապարհին փորձեցի խոսակցել նրա հետ։ (Րաֆֆի) ◆ ՄԱրդպետունի իշխանի հետ խոսակցելը ձանձրույթ չի պատճառիլ ինձ։ (Մուրացան)

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. զրուցել, խոսել, զրուցակցել, զրույց անել, քչփչալ, փսփսալ , կաճառել , ժգլել, մժլել, խորաթել, խորաթա անել, կալաճել, կալաճի անել, խոսվռտել խնհամ, բերան-բերանի տալ, քիթ-քթի տալ, ռեխ-ռեխի տալ, պռոշը-պռոշին կպցնել, պռոշը-պռոշին տալ, շոռ տէսլ, կտուց-կտցի տալ։ Բանակցել, տեսակցել։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]