Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•սող

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ԽՈՍՈՂ,

խոսել կարողացող, խոսելու ունակություն ունեցող։ ◆ Հենց որ խոսող թռչունը բարի գալուստ մաղթեց, այգու բոլոր թռչուննրը առձագանք տվին նրան։ (Ղազարոս Աղայան)
հռետորական ձիրք, շնորհք ունեցող
(փխբ․) շատախոս
ասող-խոսող, զրուցասեր ◆ Քեզի ալ կսիրեմ, որովհետև հոգիդ զվարթ է լեզուդ խոսող ու պատմող։ Լևոն Շանթ
(հնց․) խոսքը հնչյունային միջոցներով վերարտադրող ◆ Խոսող կինո։
արտահայտիչ խոսուն ցայտող ու վառ դրսևորող ◆ Խոսող աչքեր։ ◆ Խոսող հայացք :

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ speaker գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ говорящий (ru) ‎(govorjaščij) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։