խոսողություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•սո•ղու•թյուն 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խոսելու ունակություն, կարողություն
  2. (լեզվբ․) մարդու խոսելու ունակության՝ լեզվական պոտենցյալ կաորղության գործադրությունը ◆ Լեզվական ունակության գործադրությունը կոչվում է խոսողություն: (Դասագիրք)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. խոսունակություն
  2. (լեզվբ․) խոսում

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]