խոսվածք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔsˈvɑt͡skʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խօսուածք վանկեր՝ խոս•վածք
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Գոյական
- որևէ բարբառի մի առանձին ենթատեսակը, ենթաբարբառ ◆ Արարատյան բարբառը մի քանի խոսվածքներ ունի։
- խոսելու եղանակը, ձևը ◆ Իր վրա ամեն բան հատուկ դրոշմ ուներ` շարժվածքը, նայվածքը, խոսվածքը: (Գրիգոր Զոհրապ) ◆ Խոսվածքը կոշտ է, բայց արհեստի մեջ վարպետ է։ «Երևանյան օրեր» ◆ Բարեկամս ըսավ աղջիկը ծանր խոսվածքով: Լևոն Շանթ
- խոսք, զրույց ◆ Միշտ օգտակար է փորձված մարդկանց հետ լինելը և իմաստուն խոսվածքը լսելը։ (Ղազարոս Աղայան)
- խոսած նյութը, խոսածը
- խոսելը
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- ենթաբարբառ (լեզվբ․), գավառաբարբառ, գավառական (հզվդ․)
- տե՛ս խոսելակերպ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
Կատեգորիաներ:
- Ձայնային ֆայլ չունեցող հայերեն բառահոդվածներ
- Հայերեն բառեր
- Հայերեն գոյականներ
- Քաղվածք/Գրիգոր Զոհրապ
- Քաղվածք/«Երևանյան օրեր»
- Քաղվածք/Լևոն Շանթ
- Քաղվածք/Ղազարոս Աղայան
- Հայերեն բառեր լեզվաբանական իմաստով
- Հայերեն հազվադեպ գործածությամբ բառեր
- Բառեր «Արդի հայերենի բացատրական բառարան» գրքից
- Բառեր «Գրականագիտական բառարան» գրքից