Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոստովանութիւն

վանկեր՝ խոս•տո•վա•նութ•յուն

Ստուգաբանություն

խոստովանել
գործած մեղքերը քահանայի մոտ զղջումով հայտնել և նրանից թողությւն ստանալու արարողությունը (եկեղ․)
Քրիստոնեական յոթ խորհուրդներից մեկը։ Կատարվում է կաթոլիկ և ուղղափառ եկեղեցիներում։

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ confession, admission, avowal գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ признание (ru) ‎(priznanije), исповедь (ru) ‎(ispovedʹ) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։