Jump to content

խոստովանք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ •խո•ստո•վանք• 

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

ԽՈՍՏՈՎԱՆՔ, Արարատյան՝ Ղարաբաղ՝ Պոլիս՝ Խոստովանություն, քահանայի մոտ մեղքերը խոստովանելը։

Գոյական

  1. քահանայի առջև հայտնած մեղանչանք։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. տես Խոստովանություն։

Արտահայտություններ

[խմբագրել]
  • Խոստովանք, անել, ◆ Մեղքերը քահանայի մոտ խոստովանել։ ◆ Ժամը որ արձակվեց՝ տերտերը սկսեց խոստովանք անել։ (Պերճ Պռոշյան)
  • Խոստովանք լինի,
  • Խոստովանք մնա,
  • Խոստովանք պահել, ◆ Պետք է խոստովանել, ճիշտն ասած, ճիշտը ու իմանանք։ -Եթե խոստովանք պահենք,- միջամտեց քահանան,- եթե Պողոսի ահը չլիներ, մենք նույնպես հայր սուրբի հետ միասին այսօր այստեղ չէինք լինի։ (Պերճ Պռոշյան)

Աղբյուրներ

[խմբագրել]