խոտել
Արտաքին տեսք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [χɔˈtɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ խոտել
վանկեր՝ խո•տել
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Հազիվ թե կապ ունենա հնդեվրոպական *(s)k(h)ed- «ճեղքել, ցրել» արմատի հետ՝ ֆիզիկական իմաստի անցումով հոգեկանի. հմմտ. այդ արմատից ռուսերեն скудный «աղքատիկ, նվազ»։
- 1․ Բորչալու՝ Խոտը փռել՝ շաղ տալ։ 2․ Խոտ բուսնել։ ◆ Քաղքիս ճամփեն խոտել ա, եզներքը նստոտել ա ()։ ◆ ՆԲ Տրեխի մեջ խոտ դնել՝ փափուկ և տաք լինելու համար։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Սեբաստիա՝ Կարևորություն տալ, մեծ բան համարել։
- Խոտեցին, խոտեցին, խոտնոցը ձգեցին, Սեբաստիա՝ (առած) Ասվում է մարդու տալու աղջկա մասին, որի ձեռքը խնդրողներին ծնողները մերժելով, վերջը տալիս են մի անպետք մարդու։
- Հաճն՝ Սուր ցավեր՝ ծակոցներ զգալ։
Գոյական
- խորշել, զզվել, անարժան համարել, բանի տեղ չդնել
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- արհամարհել, քամահրել, անարգել, տժգնել
- մերժել, Խոտանել։
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։