խորաթախիծ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [χɔɾɑtʰɑˈχit͡s]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•րա•թա•խիծ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. խոր թախծով տոգորված, համակված, խոր թախիծ արտահայտող ◆ Նա դեմքի ու աչքերի խորաթախիծ հանգստությամբ նայեց Բակուրին։ Դերենիկ Դեմիրճյան ◆ Հայ մտավորականի դեմք։ Բարձր փոքր ինչ ետ թեքված ճակատ։ Ակնոցի տակ փայլող զգոն խորաթախիծ աչքեր։ ճակատագրի հանդեպ ունեցած հավիտենական հնազանդության արտահայտություն՝ սրաթափանց հայացք, որի վրա դրոշմված է թշնամու հարվածները միշտ ետ մղելու աներեր պատրաստակամություն։ Ֆրանց Վերֆել

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս թախծոտ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]