խորան

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [χɔˈɾɑn]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ խո•րան 

Ստուգաբանություն

1. Մուշ՝ ժամ, եկեղեցի։

Գոյական

1. փոքրիկ սենյակ բեմի երկու կողմերում {եկեղ} ◆ Մարմինը հանդիսավոր կերպով թաղել տվեց… եկեղեցու տաչարի աջակողմյան խորանի մեջ։ (Րաֆֆի)
2. տաճար, եկեղեցի {հնց}
3. տաճարի բեմ, սեղան, պատարագ մատուցելու համար {եկեղ} ◆ Մի բարկանար, սուրբ խորանին վրա էր, որ քու զավակդ զոհեցինք։ Սիամանթո ◆ Հոն կը կենամ կես ծնրադիր իրնչպես առաջքը խորանին: (Միսաք Մեծարենց)
4. փոքրիկ վանք մատուռ ◆ Պստիկ խորան մը աղոթատեղի կվերածե։ (Գրիգոր Զոհրապ)
5. սենյակ {հնց} (գրք) ◆ Խմբով ներս մտան և առաջնորդեցին նրան դեպի ընդունարանի խորանը: (Րաֆֆի)
6. կամարակապ որմնախորշ {ճրտրպ}
7. խորանաձև մանրանկարչական զարդ () (առավելապես Ավետարանների մեջ)
8. մարդու հոգեկան աշխարհը, հոգու խորքը {փխբ} {հնստ} ◆ Թող մատերիդ կաթի վրա աղոթքդ` եկած հոգվույդ պայծառ խորանեն:
9. քրիստոնեական տաճարի արևելյան կողմը, որն ուղղափառ եկեղեցիներում շինության մյուս մասերից առանձնանում է պատկերակալով
10. վրան {հնց} ◆ Նրա կինը դուրս էր գալիս խորան պատշգամբը այնտեղ եղած թաղարների ծաղիկները ջրելու։
11. (ճրտրպ․) (շին․) պաշտամունքային կառույցի այն մասը, որն ավարտվում է գմբեթարդով կամ թաղով

Հոմանիշներ

1. պատարագարան, սեղան, բեմ, ավագ խորան
2. տե՛ս եկեղեցի, տաճար
3. տե՛ս մատուռ

Արտահայտություններ

1. խորան պատշգամբ - մեծ մասամբ կամարակապ պատշգամբ պատի մեջ
2. խորան տապանակ - հրեական շարժական խորանը, որի մեջ պահվում էր ուխտի տապանակը

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ altar, sanctuary, vestry գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ церковь (ru) ‎(cerkovʹ), ризница (ru) ‎(riznica), храм (ru) ‎(xram), апсида (ru) ‎(apsida) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ս․ Գասարջյան, Ճարտարապետական և շինարարական տերմինների ռուս-հայերեն և հայ-ռուսերեն բացատրական բառարան, Երևան, 2007 — 572 էջ։